Með gömlum hákarlaveiðimanni sækir höfundur á mið myrkurs og sjávar til að gá hvað þar leynist. Á eftir þeim liggur slóð klakahröngls, þunglyndis og ótta. Eða hvað leynist innan við litlar dyr undir súð og bakvið andlit í spegli? Hákarlar, djöflaskötur og mara leggjast yfir og breyta skáldi í marmara.
Fullt tungl
með uppgerðarangist
hæðist að mér
ég er kominn
á botninn
dýna
með sandkornum föstum á lakinu
ég þori ekki að opna augun
hræddur um að brátt leggist mara á mig
breyti mér í marmara
það gerist ekkert
ég opna augun
lít upp
yfir mér
hákarlar
og djöflaskötur
ég loka augunum
finn hala skötunnar
strjúkast upp við mig