„Svo lengi sem við einblínum á manninn sem vitsmunaveru munum við hvorki skilja skaðleg samskipti né verða fær um að leiða þau til viðunandi lykta. Til að fá botn í hegðun fólks … þurfum við að taka með í reikninginn frumstæðasta hluta mannsins: Dýrið.“
Hvernig stendur á því að við erum eins og við erum og gerum það sem við gerum, oft þvert á alla skynsemi? Eru til skýringar á því?
Þrátt fyrir langa þróunarsögu mannsins og umtalsverða vitsmuni erum við enn að mörgu leyti frumstæð. Þess vegna stangast viðbrögð okkar stundum á við rökhugsunina. Til að átta okkur betur á sjálfum okkur og öðru fólki, skilja samskipti og samfélag, takast á við streitu, ótta og einmanaleika, er gagnlegt að þekkja dýrið sem í okkur býr. Sú þekking getur hjálpað okkur til að líða betur í eigin skinni.
Hér fjallar Sæunn Kjartansdóttir um samspil vitsmuna og ósjálfráðra viðbragða og sýnir hvernig aukin sjálfsþekking getur unnið gegn ómeðvitaðri sjálfsblekkingu. Teikningar í bókinni eru eftir Rán Flygenring.