Tímamót

Tímamót er lykilskáldsaga eftir Þorstein Gíslason skáld og ritstjóra og fjallar um Ísland um aldamótin 1900. Þorsteinn samdi söguna á efstu æviárum sínum, sennilega eftir að hann flutti og birti útvarpsfyrirlestra sína 1936 um stjórnmálasögu Íslands 1896-1918. Eins og málari sem telur tryggast að bera lit á hús og veggi í tveimur umferðum svo málningin endist betur og áferðin verði jafnari virðist Þorsteinn hafa talið aldamótaárin og umhleypingana sem fylgdu þeim mikilvægari en svo að þurr sagnfræði dygði ein sér til að gera þessum tímamótum viðhlítandi skil. Sé þessi ágiskun rétt kaus hann að tvísegja söguna, fyrst af þröngum sjónarhóli sagnfræðingsins og annálaritarans og síðan aftur af víðfeðmum og frjálsum útsýnishóli skáldsins til að freista þess að mála fjölbreyttari og skarpari myndir af aldarfarinu, hugmyndaheimi fólksins, ástandi landsins og stjórnmálabaráttunni. Ekki verður þó séð að höfundurinn hafi tekið sér skáldaleyfi til að halla á nokkurn mann eða málstað.